Cudowna wędrówka w kręgu pór roku

Najpiękniejsze są wycieczki, które to wszystko spełniają. Więc Lobendav buduje tu dla niej filar? który to wszystko spełnia. który to wszystko spełnia. który to wszystko spełnia, który to wszystko spełnia, że będziesz miał ostre swędzenie w stopie i nieodpartą potrzebę pójścia tą ścieżką na własnych nogach. że będziesz odczuwał ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz miał ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia tą ścieżką na własnych nogach.

że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach. że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach, że będziesz mieć ostre swędzenie stopy i nieodpartą potrzebę pójścia i pójścia tą ścieżką na własnych nogach 16. wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła. wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła. Nie, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła.

wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, okrągły, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła. Jan Ewangelista.

wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła 18. wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła. wieku i że sto lat wcześniej działały tu już huty szkła, spotkamy się z nim ponownie. spotkamy się z nim ponownie, spotkamy się z nim ponownie 1935 spotkamy się z nim ponownie, bo, spotkamy się z nim ponownie, spotkamy się z nim ponownie. spotkamy się z nim ponownie 440 spotkamy się z nim ponownie, spotkamy się z nim ponownie, spotkamy się z nim ponownie, spotkamy się z nim ponownie. spotkamy się z nim ponownie, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot.

skała błyszczy, a gdy uderza grzmot: skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot. skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot. skała błyszczy, a gdy uderza grzmot.

skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot. skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, proszę, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, skała błyszczy, a gdy uderza grzmot, jak zmieniała się atmosfera wsi. jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi. jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi. jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi.

jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi. jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi. jak zmieniała się atmosfera wsi.

jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi, jak zmieniała się atmosfera wsi.

Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju, Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju. Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju? Powojenny rozwój nie sprzyjał temu klejnotowi architektury ludowej, Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju, Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju. Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju, Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju. Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju

Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju. Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju? Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju, Droga Krzyżowa Jiřetín jest jedną z najpiękniejszych w kraju. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła.

W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła: W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła. W końcu zapadła decyzja – niech majątek weźmie np. diabła, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach. który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach.

który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach. który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach.

który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach. który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach: który był kulawy i ledwo dotarł do Saksonii o kulach, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście.
podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście.

podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście. podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście.

podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście

podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście.

podrzuć kule i idź do domu.” Anton stał z niedowierzaniem – i rzeczywiście, w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy. w końcu wciąż stoimy. w końcu wciąż stoimy. w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy. w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy, w końcu wciąż stoimy

w końcu wciąż stoimy

w końcu wciąż stoimy, że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach. że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach

że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach, że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach. że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach, że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach, że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach. że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach 1790, że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach.

że podzielimy się nim z człowiekiem niosącym krzyż na ramionach. Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce..

Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce.. Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce. 1859 Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce.. Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce..

Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce., Setki tysięcy stóp wspięło się tutaj prawdopodobnie po zboczach Křížovej hory w ramach pielgrzymek i całkowicie prywatnych wędrówek, a w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat także dzięki turystyce..

Na prawo od kaplicy przyciąga nas piękna glorieta z kolejnym posągiem Groh, tym razem jest to inne zastosowanie artystyczne, mianowicie Dziewicy Maryi Niepokalanej, tak Niepokalana.

Kiedy do niej dotrzesz, napis w gloriecie za jej głową przytula cię… Wszyscy jesteście piękni, mój ukochany. Obok gloriety znajduje się studnia, po co też tu płynęły tłumy – to uzdrowienie, korzystny szczególnie dla oczu.

Ostatnim przystankiem na Drodze Krzyżowej jest Kaplica Grobu Bożego – zbudowana na wzór kaplicy pośrodku Świątyni Grobu Bożego w Jerozolimie, z typowymi wytłaczanymi kolumnami na całym obwodzie.

Jeśli wejdziemy do środka, skłonny, bo drzwi są subtelnie niskie, aby nawet zupełny niewierny mógł się pokłonić, znajdujemy półleżącą figurę martwego ciała Chrystusa. przyznaję, że nigdy do końca nie rozumiałem tej symboliki Drogi Krzyżowej – nie wiem, Nie mam doświadczenia w teologii, ale nie byłoby dużo silniejsze, gdyby grób był pusty? To wierny dźwięk tej pięknej historii.”

Ale w cokolwiek wierzysz, wiedzieć, że budowle sakralne rzadko powstawały przez przypadek. W większości były budowane w mocnych miejscach, nadzwyczajny, tam, gdzie energia ziemi intensywnie płynie od dołu do góry, połączyć się z kosmiczną energią, tam, gdzie były już boskie i wotywne miejsca przed nimi. Osoby wrażliwe zauważą te telluryczne źródła. A jeden z najsilniejszych w północnych Czechach jest właśnie tutaj, na środku łąki między kaplicą Krzyża a Kaplicą Grobu Bożego. Psychotronika je mierzyła, a przecinki obracały się jak wiatraki. Jeśli wstaniesz, najlepiej boso, pionowo, najpierw obróć dłonie w dół, a potem w górę chvíli inu, sam się przekonasz.

Tam, gdzie większość ludzi odwraca się i ponownie upada w wierze, że najciekawsze już widzieli, nie popełniamy tego samego błędu i kierujemy się zielonym znakiem turystycznym, ruszamy grzbietem łąki piękną ścieżką z widokami, królowa Gór Łużyckich, dostojna od frontu, ich trzecia najwyższa góra, Jedlovou.

Tu po lewej kwitnie, czasem suche i wciąż zaśnieżone łąki stok, zrobić górę zwieńczoną masywnymi ruinami zamku. To jest Tolstein, jeden z naszych celów.

Ale wystarczy spojrzeć w lewo, a pojawi się czeska i saksońska Szwajcaria z centralnym punktem Růžák i horyzontem specjalizującym się w Zschirnsteinach i zaawansowanym łużyckim patrolem majestatycznej Studence.

A jeśli pójdziemy tej zimy, horyzont będzie jeszcze wyraźniejszy, jakby architekt krajobrazu odłożył pędzle i narysował kontury wzgórz niebieskim tuszem…

Po drodze tu i ówdzie przemówi do nas drzewo. Może ten od tak dawna jest drogowskazem, że przyjął ją jak własną. Jeśli założysz mnie, słuchaj drzew. pamiętam.

Łąka otwiera się w las, gdzie region od lat tworzy chatę Pfeifera w zaroślach ukrytej na polanie wsi Jedlová. Był naprawiany od lat i jakoś nadal nie wygląda na koniec…

Droga spokojnie płynie przez las, tu i tam łaskawie przecina zbocza stoków, żeby nas tam dostać, który wydawał się wytrzymać napór czasu i pozostał głęboko w innym czasie. Ranczo 7D. Rozliczenie trampowe, po opuszczeniu zielonego znaku przy nowo zasadzonej alejce 1966 założony przez mnicha, Dominikanin František Fišer, tutaj też mieszkać, trochę jak pustelnik. W otoczeniu czasu, który nie chciał kapłanów ani samego Boga?, pracował tutaj nad ekumenicznym tłumaczeniem Biblii.

To miejsce ma również nieskończony urok o każdej porze roku. Naprawdę ma się tu poczucie azylu, ochrona, uspokoić się. Dusza bardzo to lubi, jeśli tam stoi, który go obsługuje?, i niech jego oczy popłyną daleko na Górne Łużyce lub wspiąć się na pnie drzew w bliskiej odległości.

Droga dociera do skrzyżowania, gdzie dajemy się skusić, aby skręcić na szczyt Jedlovej. To tylko wieża widokowa i przyjemna restauracja na jej pięcie 1300 metrów, a widok z pięknej kamiennej wieży jest wart jeszcze więcej kroków, możesz mi zaufać.

miałem rację? Kiedy opierasz się o blanki tarasu widokowego – w tym przypadku oszronione – zobaczysz niewidzialne. Szwajcaria Czesko-Saksońska oraz po drugiej stronie Gór Łużyckich i w niewielkiej odległości od całej Kotliny Górnołużyckiej. Tu na chwilę przestaje się tego żałować, że nie ma skrzydeł.

Kiedy znowu schodzimy, ciężko wybić pomysł z naszych głów, że nie z powodu brakujących szałasów naprzeciwko hotelu, a zwłaszcza dla nieco potwornych nośników technologii komunikacyjnych, nawet tutaj wyglądałoby to jak w zamierzchłych czasach… Widok i tak jest starożytny.

Już dawno nauczyłem się jeździć na nartach w Jedlovej. Śnieg jednak słabnie i od lat nie było możliwości zdobycia wody do sztucznego naśnieżania na tutejszych stokach, i tak Jedlová pokazuje swoją sportową duszę głównie latem. Jest centrum linowe, możesz zejść w dół, skutery lub wózki, na dole czeka gigantyczna huśtawka… Fajnie?, ale to narty chybí to tu nie ma.

Błędem byłoby przejść niezauważenie obok pomnika Schillera. Zbudował go tu klub górski w In 1905, na uczczenie stulecia śmierci poety. zauważyć, że pomnik składa się z kamieni poświęconych wioskom z naprawdę dużego obszaru – zawsze była to skała typowa dla wsi lub miasta. Nie wiem, mamy tak ukochanego poetę? Sudety dosłownie przeplatają się z pomnikami Schillera… Może Mácha? Ale jego pomniki liczymy na palcach obu rąk, jeśli nie jeden…

Pożegnajmy się ze szczupłą panią, tym razem na biało, i zejść na rozdroże, skąd się odwróciliśmy. Tutaj musisz uważać, aby się nie zgubić. Czerwony poprowadzi nas dalej, Trzeba się oprzeć upadkowi zieleni.

Czeka nas jedna z atrakcji (dla mnie osobiście prawdziwa atrakcja za każdym razem) okrążenie. Spadzisty las bukowy utworzony przez srebrne kolumny gigantycznej starożytnej świątyni z widokiem, co jest niezrównane?. Głęboka dolina, a następnie grzbiety zachodnich Gór Łużyckich, najniższa z naszych gór, ale czasami mogą zachowywać się jak góry ze stromymi zboczami. Dominujący Pěnkavčí vrch, druga co do wysokości góra Gór Łużyckich, dominuje na horyzoncie. Tu jest tak pięknie, aż dusza drgnie.

I to nie ma znaczenia, gdy falująca linia gór chowa się w mglistych chmurach – ten widok wciąż zapiera dech w piersiach.

Zawsze czuję się tu pięknie mała, nieistotne i nieistotne wobec wielkości i piękna natury. Czasami odczuwanie jest podnoszące na duchu, że są rzeczy, które nas przewyższają. W wielkości i znaczeniu.

Jeszcze jedna rzecz, zima, wieczorem spoglądając wstecz za kościół bukowy i na Tolštejn!

Skały Znělcová były szczodrze uzupełniane przez zamek już w czasach gotyku, co było wszystkim, ale niczym. Brak zamku – zamek jak grzmot.

Romantyczne wyobrażenia o pierwotnym wyglądzie zamku z pewnością nie były skromne.

Ten grawer jest o wiele wierniejszy – a jednak zdaje się potwierdzać te romantyczne idee. W każdym razie Tolštejn to zamek otoczony niezliczonymi legendami, mity i legendy. Ponadto jest to udokumentowane, że dla rodzin Vartenberków, Berků i Šlejnice były solidnym oparciem i strategicznie dobrze zlokalizowaną siedzibą.

Z 17. wiek wydany, i jak tylko pojawił się romantyzm, stał się popularnym celem wycieczek, później turyści.

Do dziś Tolštejn jest atrakcyjnym kierunkiem, ponieważ jest to ruina dość dobrze zachowana i wyposażona w wygodne schody i pensje krajoznawcze.

Widoki pochodzą z kilku wzniesionych miejsc?, by Tolstejn mógł śmiało konkurować z Jedlovą, bogatszy w coś, czego tak naprawdę nie widać z Jedlovej…

Plus znowu – o każdej porze roku i przy każdej pogodzie. Jedlová to po prostu cholernie atrakcyjna dama, bez względu na model, który nosi.

Proszę wybacz mi, ale po prostu nie wyrzucasz z głowy takiej scenerii. Warto je sobie wyobrazić w czasach ucisku i ponurych, bo po prostu leczą zarozumiałość.

Jak tu chodzi?, z pewnością jest tak samo pijany, jak jego przodkowie byli odurzeni.

Czyli kolejny widok na mury na Pěnkavčí vrch…

Do regionu Górnych Łużyc, gdzieś w Budziszynie…

Następnie ugryź i wypij w bufecie?, kto właściwie…

…Znowu tak bardzo się nie zmienił…

… A potem zejść po stokach z powrotem do Jiřetín. Tutaj możesz wybrać podwójną ścieżkę – jedna jest spokojniejsza, ale też trochę bardziej agresywny. Określa to najpierw czerwony, a potem żółty znak na skraju wsi Lesné. Druga droga prowadzi wzdłuż drogi, gdzie trzeba tu i tam omijać samochód wspinający się na Tolštejn, ale retrospektywne widoki Tolstejna są równowagą dla takich niedogodności. Więc chodźmy tym razem.

Pierwsze domy są zatłoczone w osadzie o upiornej nazwie Rozhled. I rzeczywiście – tak było kiedyś, jest jeszcze dzisiaj.

I tu natrafiamy na odrestaurowany krzyż sylwetkowy. Zdecydowanie warto się tu zatrzymać i obejrzeć go we wszystkich jego częściach.

Trzy puszki na kutym krzyżu, kolorowe sylwetki. Chrystus…

… Krem Maria …

… i św. Jan Ewangelista – łatwo byśmy ich rozpoznali.

Na cokole czeka nas znacznie większa łamigłówka. Co to za język?? Niemiecki? Że będzie? Niektóre dialekty? latynoski? Powojenny rozwój nie sprzyjał temu klejnotowi architektury ludowej, to jest niemieckie – ale… Powód dla tych wspaniałych i trudnych do odczytania znaków będzie najprawdopodobniej komicznie prosty. Pod koniec baroku towarzysze pracowali w niektórych warsztatach kamieniarskich, którzy byli niepiśmienni, więc napisy zostały wycięte jako obrazki według wzoru. W takim razie, możemy spróbować przeczytać napis i dostaniemy coś takiego: „ten krzyż na chwałę Bożą” , stąd „ten krzyż na chwałę Bożą” „Anna Domini – Lata Pańskie 1792” J.F.E. (inicjały dawcy)…

„do resprince przyłączacie się głosem i sercem do niewinnego Syna Bożego” – „Ich głosy i serca połączyły się z niewinnym Synem Bożym”.. A może nie. Ale sekrety nie zawsze istnieją, ujawnić je. Pięknie jest nie wiedzieć, po prostu zgadnij lub śnij…

Wracamy do Jiřetína pod Jedlovou. Nasza podróż rozpoczęła się na Drodze Krzyżowej, więc niech się skończy w świątyni. Konkretnie w późnorenesansowym kościele Św. Trójcy, który został pierwotnie zbudowany jako kościół luterański, a dopiero później stał się trybuną katolicką.

tak poza tym, zachowane emporia ewangelicznej intencji budynku świadczą do dziś dość wyraźnie.

Jesteśmy na mecie. Nie uwierzysz, ale nie mamy nawet dziesięciu kilometrów w nogach! A czym jesteśmy na torze, które widzimy w tym uroczym grawerunku (to widok przez Dolní Podluží na Jiřetín, Jedlové i Tolštejn) widzieli… wiele razy tędy chodziłem, i choć powietrze za każdym razem było zupełnie inne, zawsze byłem podekscytowany. Cóż, nie wiem, dlaczego nie możesz być zbyt.